Και θα θέλουν να βγαίνουν έξω να παίζουν.
Και θα παραπονιούνται.
Και θα γκρινιάζουν.
Και θα θέλουν και πολλούς φίλους στο σπίτι.
Καθήκον μας είναι να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι δεν είμαστε σε διακοπές. Είμαστε σε φάση διαχείρισης μιας κρίσης.
Που θα την περάσουμε και θα την νικήσουμε με υπομονή και ψυχραιμία.
Αυτοσχεδιασμοί απαγορεύονται. Τζάμπα μαγκιές απαγορεύονται. Ακούμε τους ειδικούς και πορευόμαστε.
Ως γονείς ας φερθούμε σαν προπονητές. Να μάθουμε στα παιδιά μας να διαχειρίζονται τις δυσκολίες με αυτοέλεγχο, με σωστή επικοινωνία, με αυτοσυγκράτηση, με ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, με σωστή προετοιμασία.
Ως γονείς ας περάσουμε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας. Να διαβάσουμε μαζί τους, να συζητούμε τις απορίες τους, να καθησυχάσουμε τους οποίους φόβους τους.
Να τους μάθουμε την έννοια και την αξία της ατομικής ευθύνης, το ότι δηλαδή κάθε τί που κάνουν έχει συνέπεια στον εαυτό τους και σε άλλους, να τους μάθουμε να αναγνωρίζουν και να σέβονται όσους δίνουν την ψυχή τους στις δομές υγείας και πέριξ αυτών για να προστατέψουν την υγεία μας.
Όσους είναι εκεί έξω για εμάς, παρότι έχουν και αυτοί οικογένειες όπως εμείς. Και φοβούνται αλλά παρόλα αυτά κάνουν το καθήκον τους με ευσυνειδησία.
Να τους μάθουμε να δίνουν αξία σε πράγματα που σε συνθήκες κρίσης γίνονται ακόμη πιο σημαντικά και κρίσιμα.
Η έννοια της πρόβλεψης, της νοικοκυροσύνης, της καθαριότητας.
Και κυρίως, να μην ξεχάσουμε να κάνουμε διαλείμματα από τις υποχρεώσεις μας για να λέμε πούμε πόσο τα αγαπάμε.
Μπόρα είναι. Θα περάσει. Αλλά κυρίως, εμείς θα την περάσουμε.
Το πώς θα την περάσουμε, συλλογικά και ατομικά θα καθορίσει και το επίπεδο της ομάδας που έχουμε ο καθένας στον μικρόκοσμό του.
Αν είναι ομάδα για Champions League ή ομάδα για τοπικό που πολύ θα της είναι κιόλας.
0 Σχόλια