Η Ελενα Ακρίτα παίρνει θέση για την κατάσταση στον Έβρο


Η Ελενα Ακρίτα με ανάρτησή της στο facebook παίρνει θέση για την κατάσταση στον Εβρο:

 Αν μού επιτρέπετε να πω κάτι για την κατάσταση στον Έβρο.
Μερικοί από μας δεν μπορούμε να μισήσουμε κανέναν άνθρωπο. Ούτε τον Έλληνα που φοβάται για την ασφάλεια του, ούτε τον ξένο που ψάχνει μια καλύτερη ζωή. Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε.
Αν είναι να ‘μισήσουμε’ κάτι, αυτό ας είναι οι διεθνείς πολιτικές που φέρνουν τους πολέμους στο κατώφλια μας. Κανένας άνθρωπος δεν βάζει τα παιδιά του να κοιμηθούν στις μόριες και στον Έβρο επειδή έχει απορρίψει από καπρίτσιο μια καλύτερη επιλογή. Η ζωή, ο πόλεμος, η φτώχεια τους έφεραν εδώ αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι ούτε χειρότεροι, ούτε καλύτεροι από μας. Κι όσο κι αν οι άθλιοι Ερντογάν αυτού το κόσμου τους χρησιμοποιούν ως εργαλεία, οι άνθρωποι είναι άνθρωποι. Τέλος.
Δεν πρέπει να χυθεί αίμα. Οι στρατιώτες μας είναι 20χρονα παλικαράκια που με το όπλο που κρατούν δεν έχουν σκοτώσει ούτε μπεκάτσα. Καλά καλά δεν ξέρουν να το χειρίζονται, θα τους βάλουμε στην πρώτη γραμμή του πυρός να κάνουν τι; Να σκοτωθούν ή να σκοτώσουν; Κι αν απέναντί τους έχουν το παιδί ή την έγκυο, τι θα τους ζητήσουμε; Να πυροβολήσουν στο ψαχνό; Να σηκώσουν αυτό το βάρος στην υπόλοιπη ζωή τους;
Κι αυτοί που το ζητούν είναι ποιοι;
Αυτοί που βάζουν βύσμα να μην υπηρετήσουν τα παιδιά τους στον Εβρο, αλλά μόνο τα φουκαραδάκια που δεν έχουν μέσον;
Αυτοί που πολεμάν από τον καναπέ με όπλο το πληκτρολόγιο;
Αυτοί που περνάνε τα σύνορα για να αγοράσουν φτηνά σώβρακα, πλήττοντας έτσι την ελληνική οικονομία;
Αυτοί που στοιβάζουν τα μακαρόνια στο καρότσι επειδή έβηξε ο γείτονας στο ισόγειο;
Άκου φίλε. Μην μάς λες εμάς ‘η χώρα ΜΟΥ’ εκτός αν την πήρες προίκα από τον πατέρα σου. Η χώρα ανήκει σε όλους τους Έλληνες. Δεν είναι εργολαβία δική σου, δική μου ή κανενός.
Κι επειδή κάθε οικογένεια έχει την ιστορία της, ας πω κι εγώ κάτι για την δική μου.
Οι Τούρκοι έδιωξαν τους παππούδες μου από την Μικρά Ασία κι εκείνοι ήρθαν εδώ όπου τους αποκαλούσαν τουρκοσπορους, παστρικιές και πουτάνες.
Την γη που μεγάλωσε τον πατέρα μου, στου Μόρφου της Κύπρου, την κατοικούν οι Τούρκοι.
Ο πατέρας μου αν και Κυπριος, πήρε Ελληνική υπηκοότητα για να πολεμήσει στο Ελληνοαλβανικό έπος. Η μάνα μου καταδικάστηκε από τη χούντα των συνταγματαρχών σε 10 χρόνια φυλακή για αντιστασιακή δράση.
Τι θέλω να πω. Όλες οι οικογένειες έχουμε την ιστορία μας, έχουμε τον πόνο μας, έχουμε την περηφάνεια μας. Δεν είναι πιο ‘Έλληνας’ αυτός που φωνάζει πιο δυνατά ή σηκώνει πιο ψηλά την ελληνική σημαία.
Κάτι τελευταίο.Τα σύνορα του Έβρου δεν είναι μόνο ελληνικά. Είναι ευρωπαϊκά. Πρέπει να συγκληθεί Σύνοδος κορυφής και να συγκληθεί τώρα.
Αν είχα λύσεις κι απαντήσεις, θα είχα γίνει πολιτικός όταν μού το πρότειναν. Δεν έγινα γιατί δεν έχω και δεν είναι δική μου υποχρέωση να έχω. Κάποιους ψηφίσαμε για να κάνουν αυτή τη δουλειά. Το μόνο που πιστεύω είναι πως ο πόλεμος δεν είναι η απάντηση σε κανένα ερώτημα. Ούτε το αίμα, ούτε το μίσος. Γιατί μερικοί από μας δεν μπορούμε να μισήσουμε κανένα πλάσμα πάνω στη Γη.
Κι ούτε θέλουμε.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια